REEKS: Bazel 3-1 FC Black Star (Yens, Soefian, Fares)
REEKS: Bazel 3-2 Rangers Opdorp (Soefian, Milan Cuyt,
Anouar)
REEKS: Bazel 8-0 VK Tielrode (3x Soefian, 2x Milan
Suy, Yoren, Milan Cuyt, Fares)
Finale: Bazel 2-0 SK Rapid Leest (Soefian, own-goal)
Als U6 hadden
we reeds 2 tornooien gewonnen op Bazel en Gerda. En als U7 ook reeds 2 op
Sinaai Girls (U8) en Tongerlo (indoor). Bovendien hebben onze leeuwen de
afgelopen matchen in maart tegen Temse en Kruibeke met 0-20 en 0-19 stevig
uitgehaald. Dus ik moet er geen tekening bij maken dat we ook dit tornooi uit
waren op een tornooizege. Maar in de 1e plaats was de doelstelling
om plezier te maken uiteraard.
We mochten het tornooi van Londerzeel aftrappen tegen het Brusselse FC Black Star. En effectief een team van zwarte sterretjes die al roepend en tierend door hun al even zwarte trainers werden vooruitgeduwd. Onze leeuwen waren even onder de indruk door het mierennest-voetbal van Black Star (met 4 achter de bal hollend) maar gaven niet al te veel prijs. Het liep echter niet vlot aangezien Milan Cuyt zijn spitsenrol achterliet om te komen verdedigen en omdat Yoren nog niet de automatismen had om de flanken op en af te gaan. Miel hield het vanachter wel dicht, zeker tegen de dribbelvaardige spelertjes van Black Star, maar liet zijn post vanachter af en toe gevaarlijk vrij achter. Vlak voor rust kon Milan Cuyt toch Yens vrij aanspelen op de rechterflank die al slidend de 1-0 op het bord zette. De tweede helft konden we de match overnemen met een gretige Soefian en Fares die de score verder uitbreidde tot 3-0. Milan Suy was deze match nog niet wakker genoeg en twijfelde soms te veel waardoor hij moeilijk op gang geraakte. Anouar speelde met iets te veel zelfvertrouwen en draaide met zijn bal te veel naar binnen in plaats van zijn linkervoet te gebruiken en liet hierdoor Black Star terugkomen tot 3-1. Al bij al een vlotte overwinning, zeker als je weet dat Black Star alle andere matchen op het tornooi won en zo op een derde plek eindigde.
We mochten het tornooi van Londerzeel aftrappen tegen het Brusselse FC Black Star. En effectief een team van zwarte sterretjes die al roepend en tierend door hun al even zwarte trainers werden vooruitgeduwd. Onze leeuwen waren even onder de indruk door het mierennest-voetbal van Black Star (met 4 achter de bal hollend) maar gaven niet al te veel prijs. Het liep echter niet vlot aangezien Milan Cuyt zijn spitsenrol achterliet om te komen verdedigen en omdat Yoren nog niet de automatismen had om de flanken op en af te gaan. Miel hield het vanachter wel dicht, zeker tegen de dribbelvaardige spelertjes van Black Star, maar liet zijn post vanachter af en toe gevaarlijk vrij achter. Vlak voor rust kon Milan Cuyt toch Yens vrij aanspelen op de rechterflank die al slidend de 1-0 op het bord zette. De tweede helft konden we de match overnemen met een gretige Soefian en Fares die de score verder uitbreidde tot 3-0. Milan Suy was deze match nog niet wakker genoeg en twijfelde soms te veel waardoor hij moeilijk op gang geraakte. Anouar speelde met iets te veel zelfvertrouwen en draaide met zijn bal te veel naar binnen in plaats van zijn linkervoet te gebruiken en liet hierdoor Black Star terugkomen tot 3-1. Al bij al een vlotte overwinning, zeker als je weet dat Black Star alle andere matchen op het tornooi won en zo op een derde plek eindigde.
De tweede
wedstrijd was tegen Rangers Opdorp. Vorig jaar bij U6 geen hoogvlieger (9-2
gewonnen en 5-5 gelijk) al hebben ze wel als bijna enige ploeg gewonnen van het
ongenaakbare Opstal. De eerste helft kon Milan Cuyt in de goal minstens 4-5
tegendoelpunten vermijden met spectaculaire saves en tackles op uitgebroken
spelers. Toch moest hij zich gewonnen geven nadat een onzekere Yoren de bal in
de voeten van Opdorp gaf en Fares te ver van zijn man stond (0-1). Op zich niks
verloren want Soefian was op zijn Paasbest en bracht ons terug langszij voor de
rust (1-1). Yens liet nog een gevaarlijke tackle zien waardoor het een pittige verbale
match werd tussen de 2 trainers. De tweede helft gaven we het spel terug uit handen
na een zwak getrapte vrije trap die voorbij Anouar en Yoren in doel belandde
(1-2). Maar nog geen minuut later schudde Milan Cuyt een spectaculaire actie
uit zijn mouw en trapte van ver met zijn linkse in de rechterhoek (2-2). Met
nog maar luttele seconden te gaan, kregen we op een uitstekende plaats een
vrije trap en wie anders dan Anouar trapte hem via een Opdorps been in doel
(3-2).
VK
Tielrode had niet gewonnen tegen Black Star en Opdorp en hierdoor stonden we zo
goed als in de finale. De trainer kwam op voorhand vragen om te wachten als het
doeltrap was. Het was meteen duidelijk dat Tielrode nog onervaren was (doeltrap naar voor door laatste man) maar
toch duurde het even vooraleer we op gang kwamen. Yoren kon in de spits zich
toch eens vrijmaken van zijn duwende en trekkende verdedigers en opende de
score (1-0). Milan Cuyt verdubbelde de score (2-0) maar werd vlak voor de rust
langs achter aangetrapt door de onfaire Tielroodse verdediging en moest
hierdoor het veld geblesseerd verlaten. Miel speelde 3 matchen vanachter maar
was op zich op weinig fouten te betrappen. De tweede helft begonnen we weer
sterk met Milan Suy en Soefian in de hoofdrol. Zij maakten samen maar liefst 5
doelpunten en samen met Fares werd de eindscore zelfs 8-0. De hoogste score van
heel het tornooi.
In de
finale zouden we Rapid Leest ontmoeten die in de competitie nog geen enkele
wedstrijd verloren hadden (http://www.skrapidleest.be/246/competitie/?sid=2&tid=2&toernooi=97&seizoenid=1).
Enkel op dit tornooi hebben ze een eerste wedstrijd verloren tegen Puurs met
4-1, ze gingen alsnog naar de finale met twee 1-6 en 5-0 overwinningen. Een
eerste indruk van deze ploeg was dat ze vooral kleine spelertjes hadden en 1
supersnelle (bijna hyperkinetische) spits. De wedstrijd werd door ons in handen
genomen maar werd vooral ontsierd door een statische scheidsrechter die op geen
enkel ogenblik de match controleerde. Was de bal nu buiten of niet? Lag de
match nu stil of niet? Een echte anti-finale. Miel trad aan in de spits maar
kon op de juiste momenten net niet hard genoeg afdrukken. Het was wederom
Soefian die ons op voorsprong hielp. Een hoog schot van Anouar werd nog door de
keeper uit het doel gehaald. Anouar bleef heel de match vanachter en op het
einde begonnen we maar de bal naar voor te trappen (de spits van Rapid Leest stond
bijna voor Fares bij een doeltrap en de scheidsrechter reageerde niet). Anouar
kon zo Milan Suy bereiken die een sprintje trok naar de andere kant van het
veld. Hij legde de bal net niet hard genoeg naast de keeper maar een verdediger
hielp ons een voetje door de bal in de goal te lopen. Een verdiende overwinning
en onze 5e tornooizege voor deze leeuwen.