Bazel 5-1 Zwijndrecht (3x Milan Cuyt, Anouar, Soefian)
Bazel 6-0 Gerda (Milan Cuyt, Anouar, Soefian, 2x Milan Suy, Miel)
Bazel 2-0 Temse (Milan Cuyt, Anouar)
Bazel 2-1 VK Hamme (Milan Cuyt, Anouar)
We hebben onze eerste prijs te pakken en dat in een bloedstollende finale tegen VK Hamme. En bovendien op ons eigen jeugdtornooi in Bazel! We moesten al vroeg uit de veren om onze eerste match te spelen maar iedereen was goed wakker. Milan Cuyt had zich gisteren goed verweerd tegen U7-spelers en sneed nu gemakkelijk langs zijn flank de Zwijndrechtse verdediging open met 3 goalen in de eerste minuten. Ook in de andere matchen was hij van cruciaal belang. Bij Anouar zag ik ook een opgeluchte speler die na de moeilijke duels van gisteren met veel vertrouwen en inzet zijn goaltjes meepikte. Onze keepers Victor en Yens hadden weinig te doen en zaten soms uit verveling op hun poep in de goal. Emiel heeft vandaag voor de eerste keer eens laatste man gespeeld en dat beviel hem wel. De grappigste actie vandaag mag Vince voor zijn rekening nemen. Helemaal alleen vanvoor kreeg hij een mooie dieptepas maar in het achteruitlopen struikelde hij over zijn eigen voeten waardoor de kans verkeken was. Soefian had precies een zwaar weekendje achter de rug want de eerste minuten kon hij niet op zijn benen blijven staan en viel hij constant over de bal. Ook een aantal acties waar hij alleen op doel kon gaan, liep hij met de bal buiten. Iedereen kan al eens een slechte dag hebben.
Net zoals op het tornooi op Temse zag je in de derde match de efficientie verzwakken (het moet gezegd dat ze tussen de matchen constant voetbalden dus misschien dat de vermoeidheid toch wat parten speelde). We stonden 20 minuten aan de goal van de tegenstander maar we bleven de kansen missen. Tegen Temse in de derde match konden we het binnen de 10 minuten nog klaren maar in de finalematch tegen VK Hamme was het echt nagelbijten. Anouar kreeg een open kans na een mooie pas van Milan Suy maar schoot met de verkeerde voet en de bal dwarrelde naast. Milan Suy en Miel konden ook op doel schieten maar telkens te zwak of onverklaarbaar naast. Uiteindelijk bracht Milan op zijn welgekende manier ons op voorsprong. VK Hamme profiteerde echter op een snelle counter waar Miel uit zijn positie was en kon gelijkmaken. Met de laatste seconden in zicht en absoluut willen vermijden dat we weer penalties moesten trappen, bracht ik Anouar weer in en als een duiveltje uit een doosje kon hij in de allerlaatste actie de 2-1 maken. We hebben gevierd, gezongen en ons vooral goed geamuseerd. Het seizoen zit er bijna volledig op, nog 1 tornooi te gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten