De
stevige en spannende wedstrijden stapelen zich op en je ziet onze jongens echt
groeien door deze wedstrijden. Natuurlijk is winnen dan de spreekwoordelijke
kers op de taart maar die taart zonder kers smaakt gerust ook lekker.
Vrasene
liet met hun provinciale ploeg een heel ander niveau zien dan hun gewestelijke
vorige maand (21-0 ter info). Ze speelden heel hoog en spleten met hun passen door
onze organisatie. Soefian liet zich hierdoor in het begin een aantal keer rollen
maar gelukkig hadden we vanachter Miel en keeper Milan als sluitstuk die elkaar
heel goed aanvoelden vandaag. Als Miel te laat was, stond Milan klaar. Doordat Vrasene
echt gevaarlijk op de counter was en de tandem Miel-Milan goed werkte, liet ik
hen de hele 1e helft zo staan. Varujan mocht zich in de spits
bewijzen maar had het niet onder de markt met de verdediging. Alles ging een
serieus tandje sneller. Soefian besefte dit ook en begon veel meer te passen
dan anders. Een goede pas naar Varujan en Varujan kon met zijn mindere linkse
trappen. De bal ging met een gelukje binnen, waarschijnlijk gladheid door het
regenweer, maar dat is nu eenmaal voetbal (1-0). De meeste druk en het mooiste
voetbal kwam toch van Vrasene al bleven we voorlopig gespaard door verre
schoten die naast vlogen. Toch moesten we 2 doelpunten prijs geven en stond
Vrasene op voorsprong. Al had het er anders uit kunnen zien want ook Bazel
kreeg de kansen. Op corner legde Yoren de bal mooi af naar Miel maar zijn schot
in 1 tijd werd door de keeper gekeerd. En Yani die kort op de keeper druk zette
kon niet genoeg kracht achter de bal zetten om hem binnen te duwen. Ook Soefian
besloot alleen voor de doel jammer voorlangs. Uiteindelijk ging een corner van
Yoren via een verdediger en de keeper binnen en gingen we met 2 lucky goals
gevleid met een draw de rust in. Yoren liet overigens een sterke helft zien en
heeft op zijn flank ferm wat metertjes verzet en counters teruggehaald.
De tweede
helft was de supporterskern van Vrasene helemaal niet meer te houden en begon
het spel ook harder te worden. Eerlijkheidshalve denk ik dat onze tackels
zuiver waren en dat Vrasene maar stampte om te raken. Soit, de jonge
scheidsrechter was ook niet altijd zeker van zijn stuk en liet het maar begaan.
Waar is een Rocco als je hem nodig hebt?
Met een
2-2 wou ik toch wat veranderen in de ploeg en haalde ik Varujan naar achter en
Miel in de goal. Milan kon op zijn flank voor meer gevaar zorgen en Soefian was
goaltjesdief. En meteen werkte dit ook. Soefian liet wel weer een open kans
liggen met een slap schot maar bij een volgende poging was het wel stevig raak
(3-2). Milan was ongrijpbaar voor Vrasene en zette Soefian alleen voor doel om
de 4-2 in de hoek te schieten. Daarna miste Chivaro nog een grote kans alleen
voor doel en die gemiste kansen samen zouden ons waarschijnlijk de overwinning
kosten. Vrasene kwam stilaan terug in de match, eerst via een vrije trap waarop
Milan aarzelde om voor de bal te springen, daarna gingen ze erop en erover en
stonden we weer 4-5 achter. Yani liet zich op inworpen vooral vangen en Varujan
heeft veel weggewerkt maar kon natuurlijk niet altijd en alles wegwerken. Milan
trok dan de ploeg terug vooruit. Zowel verdedigend haalde hij Vrasene
letterlijk onderuit, en aanvallend kon hij zich telkens mooi doorzetten. Soms
nog spijtig van de ballen die achter Chivaro en Yani belandden want dat kostte
tijd zodat Vrasene terug was. Op een snelle counter kon hij met zijn rechtse
gelijk maken (5-5) en op één van zijn soloacties kon Milan 2 Vrasene-spelers
uitspelen en dan de bal vanop de achterlijn naast de keeper leggen zodat
Chivaro hem maar moest binnenblazen (5-6). Helaas moesten we toch nog een tegendoelpuntje
dulden maar een gelijkspel tegen dit stevig en snel provinciaal Vrasene is
zeker een overwinning op zich.
Ik zag
een heel aangename wedstrijd met weliswaar harde duels en roepende supporters
maar vooral een goede voorbereiding op onze wedstrijd zaterdag tegen VW Hamme.
Goalen: 2x Soefian, Milan, Varujan, Chivaro, own-goal
Geen opmerkingen:
Een reactie posten