De vorige
match tegen White Boys werd overtuigend genoeg gewonnen (2-11) maar was de 2e
helft pover. Deze match moesten we enkel onze goede vorm zoeken in het eerste
kwartier maar we hebben zowaar de traditie gebroken door niet op achterstand te
komen. Toch was het te rommelig en slordig: te weinig bewegen en geen coaching.
Yoren had zijn handen vol met een grote tegenstander, Soefian en Emiel waren te
weinig balvast en Varujan stond televisie te kijken (waarmee ik bedoel dat hij
maar stond te kijken naar de rest in plaats van te coachen en mee te
voetballen). We kwamen na 10 minuten pas op voorsprong na een slap schot van
Soefian dat binnenrolde maar keeper Yani nam te veel risico door te dribbelen
en het stond snel gelijk. Foutje van Yani of eerder de rest van de ploeg die te
statisch was? Eerder het tweede! Emiel zorgde dat we het eerste kwartier toch met
2-1 konden afsluiten.
Zoals
voorspeld ging het tweede kwartier een stuk beter. Emiel werd langs achter
getackeld alleen op doel (er zijn geen rode kaarten bij U9) en Miel trapte de
daaropvolgende vrije trap op zijn dooie gemak in de winkelhaak (3-1). Ook Yoren
knalde stevig de 4-1 binnen. Emiel kon weer op snelheid en stevigheid tot 2x
alleen op de keeper lopen maar door een zwak schot op de keeper en de bal te
ver van de voet verkwanselde hij de kansen. White Boys mocht nog even
tegenscoren maar daarna liepen we stevig uit. Varujan liet in de spits 2 goalen
optekenen met stevige afstandsschoten (5-2 en 7-2) en Yens werd diep gestuurd
door Miel en maakte dit mooi af met een gekruist schot in de linkerhoek (6-2).
Tenslotte werkte Yoren een prima afgelegde bal van Varujan af (8-2). Controles
niet vergeten en inworpen verzorgen maar voor de rest werd er goed gespeeld.
De 2e
helft liet Yens in de goal een paar mooie parades zien en aan de overkant
konden we scoren door een own-goal op voorzet van Soefian (9-2). Ook Yani die
van keeper naar spits verhuisde bedankte met 2 gretige goals (10-2 en 11-2).
Het laatste
kwartier had Yens een supersave in petto op een vlammend schot maar White Boys
werkte goed af op de geloste bal (11-3). Varujan liet zich te vaak te gemakkelijk
uitschakelen, niet zijn beste match achteraan vandaag maar iedereen verdient
eens een dipje. Miel was uitgerust van het voetbalkamp deze week en zat terug vol
energie. Ook Yani had er duidelijk zin in en samen met Yoren scoorde dit trio
nog 6 goalen om de eindstand op 17-3 te zetten.
We zullen
White Boys ook nog treffen voor de Waaslandcup maar op deze manier hoeven we
geen schrik te hebben. Goed gespeeld jongens!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten