De laatste
competitiewedstrijd van 2015 leek wel een kopie van de jeugdcup wedstrijd woensdag
tegen Destelbergen. Met dat verschil dat we de 2-1 niet uit handen hebben
gegeven deze keer. Een ander verschil was het niveau dat we lieten zien op
plein. De eerste helft maakten we veel foutjes die het voetballen
vermoeilijkten. Achter de tegenstander verstoppen leidde tot balverlies bij
veel passen, slechte controles of geen controle hetzelfde. Een wedstrijd met 2
stevige verdedigingslinies en een sobere aanvalslinie creeert een gesloten
match met weinig doelpunten.
Het is niet
dat we geen kansen kregen want we konden veel op doel schieten. Milan probeerde
zowel af te leggen voor Varujan als voor Arthur maar de ene zag zijn schot
geblokt en de andere kon te weinig kracht zetten in zijn schot om gevaarlijk te
zijn. Varujan regeerde in het middenveld en zodra hij zich kon vrijdraaien
probeerde hij te schieten. Maar de keeper bokste elke bal recht op zich weg.
Eksaarde kon 1x dreigen met een vrije speler voor doel maar Yens was heel alert
uitgekomen en belette de kans. Jonas kon ook nog eens afdrukken in de laatste
minuut van het eerste kwartier maar raakte het hoofd van de tegenstander.
Kansen genoeg maar geen goalen.
De tweede
helft bleven we zonder mooi voetbal te brengen wel kansen krijgen. Een voorzet
van Emrullah werd in 1 tijd afgelegd door Emiel maar het schot van Milan
belandde weer recht op de keeper zijn vuisten. Soefian wist zich 1x heel goed
vrij te draaien en kon alleen op de keeper maar wederom een schot op de keeper.
Yens had tot hiertoe weinig moeten doen maar na een ingooi van Victor in het
midden met balverlies Soefian, was de counter dodelijk efficiënt (0-1). Emiel
wist nog een goede voorzet te brengen die Soefian in 1 tijd probeerde te
devieren maar...u raadt het al...op de keeper.
Verdedigend
zat het wel snor maar in de aanval hadden we geen balvastheid vooraan. En geen
balvastheid is ook geen balbezit. De instructies waren duidelijk: keeper
verschalken met ballen laag over de grond en vooraan balvastheid. Wat Soefian
en Milan niet gedaan kregen lukte in de tweede helft wel met Miel. Hij kwam
goed voor zijn man en gaf de ballen goed af aan de flanken. Arthur miste dan
wat de kracht om zich door te zetten met deze ballen. Yoren liet dan weer zien
hoe het wel moest en hoe hij ook woensdag 2 assists had gegeven. Doorzetten en
voorzetten naar Varujan die hem traag en laag in de hoek schoof (1-1). Dan
zagen we een belegering van het Eksaardse fort met een superkeeper. Een schot
van Yoren loste hij zonder verder gevaar maar een vrije trap op 8m van Varujan
ranselde hij met een geweldige reflex uit de bovenhoek. Ook met Miel alleen op
de keeper, ging de keeper goed plat om de bal net naast te doen belanden. En
nog een hard schot van Varujan was weeral op de keeper. Eksaarde kraakte maar
brak niet. Uiteindelijk in de laatste minuut van dat derde kwartier wist
Varujan zich door te zetten in het middenveld en de bal onhoudbaar in de
winkelhaak te knallen (2-1). Met 7 matchen op rij met beslissende goalen is hij
echt wel de man in vorm in onze ploeg.
Het laatste
kwartier werd puur voor de uitslag nog heel spannend en Eksaarde kwam af en toe
eens piepen en met een corner dreigen maar meer dan dat werd het niet. Jonas,
die weer een perfecte match speelde, kreeg nog een tweede en derde schietkans
in deze wedstrijd maar 1 bal ging over en de andere....jawel, op de keeper.
Een nipte
overwinning in een schitterende heenronde. Laat ons nu nog Destelbergen in de
Jeugdcup proberen over de knie te leggen en de feestdagen mogen ingaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten