23/1/2016 2e competitiewedstrijd Bazel 3-3 Heikant (2x Arthur, Yoren)

Heikant is een heel evenwaardige tegenstander waar het elke keer op en af gaat. We hebben alletwee al eens van elkaar gewonnen op een tornooi en in de competitie staat het de afgelopen 2 seizoenen ook 2-2 (wij eens 5-6 en 1-4 gewonnen en zij 6-7 en 3-6 gewonnen). Thuis heeft nog geen van beide ploegen kunnen winnen dus.

Het eerste kwartier werd Heikant onder het geschreeuw van hun trainer naar voor gestuwd met veel druk op de bal en ook veel kansen. Er kwamen voorzetten en corners met schoten die telkens nipt naast de paal belandden. Buiten een vrijetrap met wat geharrewar voor de goal en een afgeblokt schot van Soefian kwamen we niet. Ook Milan probeerde met een trapje maar de keeper dook hem uit de hoek. Yens moest al eens tussen komen maar de meeste schoten van Heikant bleven naast gaan en gelukkig maar, want als ze afwerkten zoals Robur stonden we zeker 4 of 5 goalen achter. Jonas werd aan zijn kant dikwijls voorbijgelopen door de grote en snelle linkerflankspeler van Heikant en zat niet echt in de match. We moesten ons pas na 10 minuten gewonnen geven na een verkeerde beslissing van keeper Yens...nochtans voor de match en op training zo benadrukt om als keeper de bal vast te pakken als er veel volk rond staat maar Yens probeerde uit te voetballen en door een slordige pas kregen we een goal tegen (0-1). En zelfs binnen de minuut stond het 0-2 als ze langs de linkerflank weer te gemakkelijk doorliepen en zonder te veel druk konden binnenschieten. Normaal ben ik wel heel tevreden met ons verdedigend werk (en als de tegenstander beter is, dan is ze beter) maar vandaag was het te slap. Dus even uit mijn sloffen geschoten en de ploeg had het direct begrepen. Milan onderschept een pas van Heikant, rukt op en past op een vrijstaande Arthur die mooi in de hoek afwerkt (1-2). En nog voor het einde van het kwartier kan Yoren na wat geharrewar de bal binnentrappen met links (2-2). Belangrijker nog is dat die laaste 5 minuten geen kansen meer kwamen van Heikant.

Het tweede kwartier kon ik er Miel, Emiel en Varujan op gooien maar ondanks een bulk aan kansen sloegen we er niet in om uit te lopen. Heikant verzoop nu onder onze druk maar toch kan die ene kans dat ze krijgen beslissend zijn omdat wij 10 kansen niet afwerkten. Soefian kreeg heel wat kansen maar er zat vandaag weinig kracht in zijn benen en zijn schoten konden de keeper niet verschalken. Ook zat hij tussen een slechte terugspeelbal maar alleen voor de keeper plaatste hij de bal naast. Milan kon ook 2 keer trappen maar wederom, onze schoten zijn veel te zwak. En op het einde speelt Varujan, voor de gelegenheid eens in de aanvalslinie, een heel goede bal naar Soefian die deze keer wel hard uithaalt maar de bal gaat via de deklat over.

De tweede helft start super als Arthur alleen diep wordt gestoken en hij op snelheid voor de keeper komt en hard in het midden van de goal binnen trapt (3-2). Maar zoals gezegd, Heikant heeft dan maar aan 1 tegenprik voldoende om gelijk te komen. De druk en het spel blijft verder wel van ons komen en Arthur wordt op pas van Yoren weer alleen voor de keeper gebracht maar deze keer besloot hij op de keeper. En dan kan het ons zuur komen te staan want een hoge bal van Heikant gaat over Yens en stuit via de deklat op de achterlijn. Ik draaide me al om toen een speler van Heikant gevolgd was om in 2^e instantie de bal simpel binnen te koppen maar 2 seconden later hoorde ik nog steeds geen gejuich en moet die speler wonderbaarlijk de bal nog op de paal gekopt hebben en in alle geharrewar zijn we nog goed weg gekomen. Arthur wordt weer diep gestoken en helaas besluit hij weer op de keeper waardoor de score bleef stilstaan. En zoals in een echte tennismatch was het weer de beurt aan Heikant die nu een bal op de binnenkant paal zagen belanden en Yens was deze keer alert om hem goed vast te pakken. En geloof het of niet, Arthur werd dit kwartier een 4^e keer diep gestoken, weer door Yoren, maar ook nu zat de keeper er weer tussen. Spijtig van alle gemiste kansen maar we kwamen ook wel goed weg.

Het laatste kwartier beukte Bazel op de verdediging van Heikant die al vanaf het tweede kwartier met 6 verdedigers voor de goal stonden. Soefian had zijn dagje niet want hij kreeg de meeste kansen en kon echt geen power in zijn schoten steken. Ook Miel probeerde een corner te devieren maar de bal ging net over en Yoren lanceerde een stevig schot maar met 7 in de goal kan je moeilijk raak schieten. Na 10 minuten een eenzame prik en counter van Heikant met 4 alleen voor Tuur en keeper Yonas (want wij stonden met al de rest te drukken gelijk zot aan hun goal). Yonas zit er met zijn voet nog goed tussen op de poging van de spits die misschien beter het balletje opzij had gegeven. In de laatste minuut laat Soefian nog dé kans van de match liggen op 1 meter van een lege goal maar legt de voorzet naast.

Een zenuwslopende en spannende match waarin ik vooral de snelheid van de uitbraken van Arthur onthoudt en het feit dat we dringend wat powertraining nodig hebben. Soefian, Milan en Yoren konden vandaag het meeste trappen maar er was geen enkel schot gericht en stevig genoeg. Varujan is veruit onze beste trapper maar kwam er vandaag iets minder uit. Uiteindelijk is een gelijkspel, ondanks ons overwicht aan kansen, wel een terechte uitslag want Heikant is zeker een sterke ploeg en had heel goede kansen om nog meer te scoren.

Ook nog een proficiat aan Miel, Emiel en Milan met hun overwinning tegen de U11 van Bazel, samen met de 7 spelers van Yellow Blue Beveren. Ze speelden een dubbele match om de tegenpartij uit de nood te helpen en Miel en Emiel konden scoren in een match waar ze 3-0 ombogen tot een 4-5 overwinning. Of de scheidsrechter een dubieuze goal toeliet in de slotfase, daar spreek ik me niet over uit (de meesten vonden toch van niet had ik de indruk). Maar net als Westerlo dat dit weekend een penalty krijgt in de slotfase die eigenlijk een vrije trap was, het spelletje moet verder gespeeld worden en een jeugdtrainer die daardoor met zijn ploeg het terrein verlaat, moet eens nadenken waarom we eigenlijk de jeugd opleiden. Niet om op te geven maar om door te zetten!

9/1/2016 1e competitiewedstrijd Bazel 1-8 Robur (Yoren)

Beste wensen beste spelers, ouders en supporters alsook mijn mede-afgevaardigde (die nu ook scheidsrechter is geworden). Onze eerste match was direct een zware dobber tegen de beste ploeg van voor de winterstop: Robur. In de terugronde hebben we echter laten zien dat we op gelijke voet stonden en zat een overwinning er bijna in (14-4 verloren en thuis 3-4 verloren).

We lopen al snel achter de feiten aan als Jonas en Victor zonder spreken tegen elkaar lopen en Tuur dan nog eens uitschuift...de snelle rechtse flank is dan vertrokken en zijn hard schot gaat recht op Yonas die hem eigenlijk klemvast wil pakken maar hij stuitert toch van zijn borst en Robur is goed gevolgd om de 0-1 binnen te tikken. Ik zie bij ons een balvaste Arthur die in de spits veel aan de bal is en naar Yoren en Emiel probeert te passen. Hij krijgt 2 kansen maar een slap schotje en slap tippertje leveren weinig gevaar op. Yoren wordt buiten 1 mooie panna telkens stevig gestopt en kan niks forceren op zijn flank en ook Emiel geraakt er niet door. Ik zie wel mooi passenspel van Bazel terwijl Robur eerder direct diepte probeert te zoeken. Voor de rest is het 14 minuten middenveldvoetbal zonder echte kansen. Als Victor in de laatste seconde te statisch wacht op een bal op corner van Emiel, wordt zijn bal afgepakt en steekt Robur vrij het veld over om de 0-2 op counter in het mandje te leggen. Elk 2 kansen maar het staat 0-2.

Met mooi voetbal koop je niks maar de match wordt wel door ons gemaakt. Soefian gaat goed storen en de bal komt bij Emiel die in 1 tijd aflegt op Yoren die een schot met zijn rechtse net voorlangs ziet gaan. En ook na 8 minuten zet Emiel zich goed door op rechts en een mooie lage voorzet komt bij Soefian die in 1 tijd de bal op de keeper trapt. De laatste 5 minuten komt Robur weer opzetten en het moet gezegd: de rechtse flankspeler is bijzonder snel en vinnig. Een tweeschot met Miel dat met wat geluk in balbezit Robur blijft wordt zonder pardon op snelheid meegenomen en binnengekegeld (0-3). En niet veel later schakelt hij Miel uit met een vinnige schijnbeweging en zijn voorzet-schot wordt aan de 2^e paal binnengetikt (0-4). Elk 2 kansen maar weer 0-2 in dit kwartier. Ik blijf goed voetbal zien met een sterke Emrullah centraal in het midden die goed dribbelde en passen gaf.

Het derde kwartier vond ik het zwakste en hebben we zelfs niet aan de goal geweest. Yonas moest al direct snel uitkomen om een bal weg te werken wat hij goed deed. Maar na 5’ krijgen we een lage indraaiende corner binnen (0-5). Varujan aan de eerste paal mocht die nooit laten passeren. De 0-6 kwam door balverlies vooraan waar Arthur en Emrullah niet vrijuit gaan. Ze lieten de bal te gemakkelijk afpakken waardoor Robur kon oprukken en met een schot weer scoren.

Om echt nog terug te komen moest een mirakel gebeuren maar toch leken we het laatste kwartier wel over Robur te lopen. Direct in de eerste minuut gaat een half schot van Varuj via Yoren op de paal en langs de doellijn maar een verdediger werkt nog op tijd weg voor hij binnenrolt. In de tegenactie speelt Robur een goede diepe bal in de rug van Miel en zijn man speelt de bal naast een ver uitgekomen Yens vanop bijna 20m (0-7). We blijven zelf nog kansen krijgen en Soefian zet Emrullah voor doel maar die probeert iets te snel te trappen waardoor zijn schot niks meer aan kracht had. Varujan kan maar 1 schot lossen in deze match en deze is hoog in doel maar de keeper tikt hem nog over. Miel werkt enorm op de rechtse back en zorgt voor het meeste gevaar in dit laatste kwartier. Hij ziet eerst een schot hoog op de binnenkant van de rechtse paal belanden, dan een mooie aflegger van Soefian die naast gaat en 1 van zijn vele voorzetten belandt ook nog op de paal. Ook Soefian die de ballen goed verdeelde in de spits probeert eens in de draai te schieten maar zijn schot mist kracht. Hoe hard we ook proberen, als Robur dan eens blind naar de goal trapt dan gaat zelfs die bal nog binnen in de hoek (0-8). En zelfs in de laatste minuten nog een kans van Jonas met een schot dat naast gaat en Soefian in geharrewar op corner ver over. We verdienden absoluut een goaltje en in de allerlaatste seconden komt Emrullah weer alleen voor de keeper en hij schiet hoog in doel....op de deklat!! De bal botst gelukkig voor de voeten van Yoren die hem in halve volley met rechts toch nog binnentikt: 1-8, de eerredder.

Robur werkte aan 80% zijn 10 kansen af terwijl wij meer kansen hadden maar minder dan 10% afwerking toonden. Een zware score en verdiende overwinning voor Robur maar ik vind ons zeker niet slecht gespeeld hebben, integendeel. De laatste 2 trainingen hebben we veel op doel afgewerkt maar we zijn er nog niet. Tuur speelde overigens een fabuleuze match want dankzij hem heeft Robur maar 10 kansen gehad. Hij heeft de volle 4 kwartier heel wat gaten dichtgelopen. Hop naar de volgende matchen...het zal een gewaagde competitie worden.