zondag 24 januari 2016

23/1/2016 2e competitiewedstrijd Bazel 3-3 Heikant (2x Arthur, Yoren)

Heikant is een heel evenwaardige tegenstander waar het elke keer op en af gaat. We hebben alletwee al eens van elkaar gewonnen op een tornooi en in de competitie staat het de afgelopen 2 seizoenen ook 2-2 (wij eens 5-6 en 1-4 gewonnen en zij 6-7 en 3-6 gewonnen). Thuis heeft nog geen van beide ploegen kunnen winnen dus.

Het eerste kwartier werd Heikant onder het geschreeuw van hun trainer naar voor gestuwd met veel druk op de bal en ook veel kansen. Er kwamen voorzetten en corners met schoten die telkens nipt naast de paal belandden. Buiten een vrijetrap met wat geharrewar voor de goal en een afgeblokt schot van Soefian kwamen we niet. Ook Milan probeerde met een trapje maar de keeper dook hem uit de hoek. Yens moest al eens tussen komen maar de meeste schoten van Heikant bleven naast gaan en gelukkig maar, want als ze afwerkten zoals Robur stonden we zeker 4 of 5 goalen achter. Jonas werd aan zijn kant dikwijls voorbijgelopen door de grote en snelle linkerflankspeler van Heikant en zat niet echt in de match. We moesten ons pas na 10 minuten gewonnen geven na een verkeerde beslissing van keeper Yens...nochtans voor de match en op training zo benadrukt om als keeper de bal vast te pakken als er veel volk rond staat maar Yens probeerde uit te voetballen en door een slordige pas kregen we een goal tegen (0-1). En zelfs binnen de minuut stond het 0-2 als ze langs de linkerflank weer te gemakkelijk doorliepen en zonder te veel druk konden binnenschieten. Normaal ben ik wel heel tevreden met ons verdedigend werk (en als de tegenstander beter is, dan is ze beter) maar vandaag was het te slap. Dus even uit mijn sloffen geschoten en de ploeg had het direct begrepen. Milan onderschept een pas van Heikant, rukt op en past op een vrijstaande Arthur die mooi in de hoek afwerkt (1-2). En nog voor het einde van het kwartier kan Yoren na wat geharrewar de bal binnentrappen met links (2-2). Belangrijker nog is dat die laaste 5 minuten geen kansen meer kwamen van Heikant.

Het tweede kwartier kon ik er Miel, Emiel en Varujan op gooien maar ondanks een bulk aan kansen sloegen we er niet in om uit te lopen. Heikant verzoop nu onder onze druk maar toch kan die ene kans dat ze krijgen beslissend zijn omdat wij 10 kansen niet afwerkten. Soefian kreeg heel wat kansen maar er zat vandaag weinig kracht in zijn benen en zijn schoten konden de keeper niet verschalken. Ook zat hij tussen een slechte terugspeelbal maar alleen voor de keeper plaatste hij de bal naast. Milan kon ook 2 keer trappen maar wederom, onze schoten zijn veel te zwak. En op het einde speelt Varujan, voor de gelegenheid eens in de aanvalslinie, een heel goede bal naar Soefian die deze keer wel hard uithaalt maar de bal gaat via de deklat over.

De tweede helft start super als Arthur alleen diep wordt gestoken en hij op snelheid voor de keeper komt en hard in het midden van de goal binnen trapt (3-2). Maar zoals gezegd, Heikant heeft dan maar aan 1 tegenprik voldoende om gelijk te komen. De druk en het spel blijft verder wel van ons komen en Arthur wordt op pas van Yoren weer alleen voor de keeper gebracht maar deze keer besloot hij op de keeper. En dan kan het ons zuur komen te staan want een hoge bal van Heikant gaat over Yens en stuit via de deklat op de achterlijn. Ik draaide me al om toen een speler van Heikant gevolgd was om in 2e instantie de bal simpel binnen te koppen maar 2 seconden later hoorde ik nog steeds geen gejuich en moet die speler wonderbaarlijk de bal nog op de paal gekopt hebben en in alle geharrewar zijn we nog goed weg gekomen. Arthur wordt weer diep gestoken en helaas besluit hij weer op de keeper waardoor de score bleef stilstaan. En zoals in een echte tennismatch was het weer de beurt aan Heikant die nu een bal op de binnenkant paal zagen belanden en Yens was deze keer alert om hem goed vast te pakken. En geloof het of niet, Arthur werd dit kwartier een 4e keer diep gestoken, weer door Yoren, maar ook nu zat de keeper er weer tussen. Spijtig van alle gemiste kansen maar we kwamen ook wel goed weg.

Het laatste kwartier beukte Bazel op de verdediging van Heikant die al vanaf het tweede kwartier met 6 verdedigers voor de goal stonden. Soefian had zijn dagje niet want hij kreeg de meeste kansen en kon echt geen power in zijn schoten steken. Ook Miel probeerde een corner te devieren maar de bal ging net over en Yoren lanceerde een stevig schot maar met 7 in de goal kan je moeilijk raak schieten. Na 10 minuten een eenzame prik en counter van Heikant met 4 alleen voor Tuur en keeper Yonas (want wij stonden met al de rest te drukken gelijk zot aan hun goal). Yonas zit er met zijn voet nog goed tussen op de poging van de spits die misschien beter het balletje opzij had gegeven. In de laatste minuut laat Soefian nog dé kans van de match liggen op 1 meter van een lege goal maar legt de voorzet naast.

Een zenuwslopende en spannende match waarin ik vooral de snelheid van de uitbraken van Arthur onthoudt en het feit dat we dringend wat powertraining nodig hebben. Soefian, Milan en Yoren konden vandaag het meeste trappen maar er was geen enkel schot gericht en stevig genoeg. Varujan is veruit onze beste trapper maar kwam er vandaag iets minder uit. Uiteindelijk is een gelijkspel, ondanks ons overwicht aan kansen, wel een terechte uitslag want Heikant is zeker een sterke ploeg en had heel goede kansen om nog meer te scoren.

Ook nog een proficiat aan Miel, Emiel en Milan met hun overwinning tegen de U11 van Bazel, samen met de 7 spelers van Yellow Blue Beveren. Ze speelden een dubbele match om de tegenpartij uit de nood te helpen en Miel en Emiel konden scoren in een match waar ze 3-0 ombogen tot een 4-5 overwinning. Of de scheidsrechter een dubieuze goal toeliet in de slotfase, daar spreek ik me niet over uit (de meesten vonden toch van niet had ik de indruk). Maar net als Westerlo dat dit weekend een penalty krijgt in de slotfase die eigenlijk een vrije trap was, het spelletje moet verder gespeeld worden en een jeugdtrainer die daardoor met zijn ploeg het terrein verlaat, moet eens nadenken waarom we eigenlijk de jeugd opleiden. Niet om op te geven maar om door te zetten!


Geen opmerkingen:

Een reactie posten