Vrije
zaterdagen zijn aan ons niet besteed dus lasten we maar een vriendenmatch in
tegen Schelle. In het Antwerpse (of alleszins toch bij Schelle) geldt blijkbaar
een inkom van 2,5€ voor jeugdwedstrijden...een dure parking over ’t water ;-)
Over naar
het sportieve waar Schelle in een reeks met 2 sterren staat (vergelijkbaar met
onze niveaucodes in Oost-Vlaanderen). Ze zouden beter in 1 ster spelen zeggen
ze zelf maar daar leren ze niks bij dus wel positief dat ze de lat hoog
proberen leggen. In het eerste kwartier zagen we een weinig georganiseerd
Schelle dat wel een aantal snelle spelertjes had om uit te breken maar vooral
heel dicht bij elkaar speelde en ons weinig ruimte liet aan de goal. De eerste
6 minuten speelden we de ballen goed rond met veel balbezit maar we geraakten
niet door het dichte verdedigingsnet van Schelle. Op een eenzame corner prikte
Schelle mooi tegen door eerst een kopbal tegen de lat maar in de rebound zat
hij er toch in (1-0). Dan pas schoten de eerste reacties van Bazel los met eerst
een soort voorzet-schot van Milan dat op de paal botste en Emiel die in de
rebound geen kracht kon zetten. Milan wist zich tussen 3 man te wurmen op de
flank en zette Arthur alleen op de keeper maar die besloot op de keeper. En de
mooiste kans kwam na een versnelling van Emiel op de andere flank waarop een
voorzet volgt die Arthur in 1 tijd op de keeper schoot. Arthur werd nog 2x diep
gestuurd maar kwam telkens net te kort om voor gevaar te zorgen. Een
achterstand zonder zorgen eigenlijk want dit ging nog zeker goed komen.
Met Soefian
in het tweede kwartier vooraan kregen we iets meer duelkracht en schietkracht.
Na 2’ pakte hij een bal van de verdediger af maar zijn schot ging naast. Omdat
Varujan in het midden de ballen niet wist te lanceren wisselde ik hem van
positie met Milan op de linkse flank en dat gaf direct resultaat met een
dieptepas op Soefian die de bal iets te ver van zijn voet tikte en de kans
verloor. Na 6’ kon Emiel zijn snelheid nogmaals benutten en dit werd nu wel beloond
met een goal na een prima afwerking in de linkerhoek (1-1). En amper een minuut
later volgde een “boemeke” van Soefian in het dak van de goal na zich mooi vrij
te kappen (1-2). Nog wat slordige trappen van Varujan en Soefian die alleen weg
waren maar van ver probeerden te trappen en ook Emiel die 2 vrijstaande kansen
de nek om wringde deden ons met een bescheiden score gaan rusten.
Milan bewees
net als vorige week terug in goede vorm te zijn en scoorde na 3 maanden nog
eens een competitiegoal (1-3) (hij was heel enthousiast en kwam vragen of de
afgeweken bal wel zeker op zijn naam ging staan!). We kregen meerdere kansen
via Soefian en Arthur maar uiteindelijk was het Arthur die gevolgd was op een gelost
schot van Emiel en de 1-4 binnentikte. Spelletje is gespeeld denk je dan want
de afgelopen 30 minuten kwam Schelle amper in het spel voor. Getwijfel en
gebrek aan coaching tussen Tuur, Victor en keeper Yonas maakten het de Schelse
aanvaller gemakkelijk om met de goal te gaan lopen (2-4) en het werd zelfs 3-4,
weer op een corner met een alleenstaande speler van Schelle die zo kon
binnentrappen. We corrigeerden toch terug het spelbeeld en een aflegger van
Emiel werd door Milan met rechts hoog over getrapt. In de laatste minuut
stuurde Jonas Emiel alleen weg op snelheid en Emiel kon goed afwerken zodat het
3-5 stond.
In het
laatste kwartier zagen we Schelle helemaal wegzakken en elke aftrap die ze
deden werd steevast door Soefian afgepakt. In de eerste minuut ging hij zo op
wandel tussen 3-4 man en zijn schot vond spijtig genoeg de paal. Ook het
uitvoetballen via de keeper verliep voor geen meter meer en Milan kon voor zijn
man komen en met een schot de 3-6 maken. Met een 1-2 met Milan kon Soefian ons
verder doen uitlopen tot 3-7. En Emiel, onze spurtkoning, besloot op snelheid
op de keeper, Arthur besloot vanuit een scherpe hoek in de rebound op de paal
en uiteindelijk was het weer Soefian die bij de pinken was om 3-8 te maken.
Milan was vandaag de assistenkoning en speelde Arthur aan die met een tipje de
keeper wist te verschalken (3-9). We moesten toch nog een tegendoelpunt slikken
(4-9) maar net als vorige week liet ik een verdediger vooraan spelen en deze
keer was het Jonas die met zijn linkse nog wel de 4-10 binnenkegelde.
De
verdediging heeft op zich weinig werk gehad en keeper Yonas liet zich zelfs een
paar keer verleiden door 20 meter op te rukken met de bal aan de voet. Voor de
rest een verdiende overwinning die we wel pas in het laatste kwartier volledig
veilig stelden. Volgende week zal het weer een stapje sneller gaan tegen het
onverslagen Robur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten